Nepali Sathi

दिपक पौडेल मेरी चार बर्षकि छोरी अघि भर्खरै फोन गर्दै आधा नेपाली र आधा अङ्ग्रेजीमा "ह्यापी फादर्स डे बाबा" भनि अनि मैले भने "खै मलाइ के दिन्छौ?" उस्ले भनी म एउटा कार्ड बनाइ दिन्छु बाबा! म कामबाट घरमा जाँदा सायद उस्ले एउटा कागजमा केही आफुले जानेर कोरेका चित्र सहित एउटा "गिफ्ट बाबा" भनेर दिने छे किनकी उस्ले तेस्तै गरेकी थि जब आमाको मुख हेर्ने दिने आएको थियो। कस्तो अचम्म लाग्ने है! सधैं यो बा को मुख हेर्ने दिन आइराख्ने है! म सानो हुँदा नै मेरो बा परलोक हुनु भएको भनेर आमाले भनेको मैले सुनेको थिए! सानैमा! एकदिन म स्कुलमा पढ्ने बेला एकजानाले मलाइ तेरो बा खै भन्यो मैले भने "माछा मार्न गए" मलाई थाहा थिएन किन त्यो भने भनेर! खासमा मेरो आमा र म स्याङ्जाको राम्दी (कालीगण्डकी नदि जहाँ राम्दिघाट छ) पुल तरेर मामा/ठुलिआमा को घर बुटवल जाँदा सधैं रुनुन्थ्यो किनकी बालाइ सतगत गरेको अन्तिम स्थान तेहि थियो! हरेक पटक त्यो पुल काट्दा आमाले पैसाको डबल त्यो गाडीको झ्यालबाट फ्याक्नु हुन्थ्यो र नमस्कार गर्नु हुन्थ्यो! मलाई लाग्थ्यो बा तेतै नदि तिर हुनु होला तेहि भएर कस...

महाबिर पौड्याल  बिषय प्रवेश गर्नुपहिले नै विषयान्तर गरेँ, माफ पाउँ। आफ्नै जीविका, आफ्नो परिवार, निकटका नातेदार, छोराछोरीको सुरक्षित भविष्य नेपालकै सुशासन, विकास, राजनीतिक स्थायित्व आदि पक्षमा निर्भर भएकाले होला, शायद देश अधोगतितिर लागेको देख्दा अलि बढी नै डाहा भएर आउँछ। यस्तै भावना बोक्ने सयौँ करोडौँमा छौँ होला हामी। अरबको खाडीमा रातदिन पसिना बगाउनेदेखि जापान, कोरिया, अमेरिका, युरोप पुगेका तर त्यहाँ दुःख गरेर आफ्नो परिवारलाई सुख दिने सपना बोकेकाहरूलाई यो देशको अस्थिरता, यसमाथि हुने नाङ्गो विदेशी हस्तक्षेप, बेरोजगारी, दण्डहीनता आदिले कति मन पोल्दो हो? विदेशमा रहेका तर देशको स्थिति सु„िए स्वदेश फर्कने दिन पर्खेकालाई देश बिगँ्रदै गएकामा हामी यहाँ बसेर बेथिति भोगेकालाई भन्दा बढी पीडा हुँदो हो। यस आलेखमा राष्ट्रवादी र राष्ट्रवाद आदि शब्दलाई परम्परागत, शास्त्रीय अवधारणाका रूपमा भन्दा पनि माथि उल्लिखित भावना समेट्ने बिम्बका रूपमा प्रयोग गरिएको  छ। हामी नाकाबन्दीको विरोध गर्नेहरू अन्धो राष्ट्रवादी वा राष्ट्रवादी कहलायौँ, त्यसको प्रत्यक्ष/परोक्ष समर्थन गर्नेहरूले आफूलाई प्र...

दिपक पौडेल भर्खरै भएको स्थानिय चुनाबमा कति ठाउँमा प्रत्यासित र कति अप्रत्याशित नतिजाहरु आए! पार्टीले कति ठाउँमा अन्तर्घात भने कतिलाइ कस्ले हराए भने! खासमा चुरो कुरो के रहेछ भने हाम्रा पार्टी र नेताले जनता आफ्नो पाकेट मै भएको सोच्ने रहेछन र जनता तेस्तै रहेछन धेरै हद सम्म! विकसित देशहरुमा पनि खासमा अनुमान (खास गरि पोलिङ) मिल्ने गर्छ तर को जनताले अन्तिममा कसरी भोट हाल्छ भन्ने भबिस्यबाणी कसैले गर्न सक्दैन! जनतमा खास परिवर्तन त्यो बेला हुन्छ जब नेता अनि तिन्को पार्टीको आधिकारिक एजेन्डाले जनतामा प्रत्यक्ष असर गर्छ! अनि त्यो बुझाउन सक्ने नेता नै वास्तविक नेता हुन्छ त्यो पनि अन्तिम समयसम्म! जसको उदाहरण भर्खरै सम्पन्न बेलायती सन्सदको चुनाब! कन्जरभेटिभकि थिरिसा मे ले आफ्नो पोलिङ हेरेर २०% लिड गरेको र धेरै भन्दा धेरै जनमत पाउने आशामा अप्रत्याशित चुनाब गरेकी थिइन तर खासमा लेबरका कोर्बिनले बाजि मारे किनकी उन्को एजेन्डा युवामा एकदमै रुचाइए भलै उन्ले सरकार बनाउने जति जितेनन तर भनिन्छ उनी आर्को चुनाब सम्म रहे भने नराम्ररी हारेको लेबर फेरि आउनेछ! उनी चुनाब आउने अन्तिम हप्ता सम्म एकदमै रुचाइए! तेस्...